Το άκαρπο μουριά είναι μια εξαιρετική επιλογή για να γίνει ως δέντρο τοπίου για τον κήπο. Σε αυτό το επόμενο άρθρο του Gardenerdy, θα αναφερθούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το πολύ ενδιαφέρον είδος και θα σας δείξουμε πώς να τα καλλιεργήσετε.
Το άκαρπο μουριάς known βοτανικά γνωστό ως morus albaΕίναι ένα γένος 10-16 ειδών φυλλοβόλων δέντρων. Αυτό το μη φέρον δέντρο, μερικές φορές γνωστό ως αρσενικά δέντρα της λευκής μουριάς, χρησιμοποιείται στην Κίνα για πάνω από 4.000 χρόνια ως η κύρια πηγή τροφής για τις προνύμφες του μεταξοσκώληκα. Ο μεταξοσκώληκας ήταν ο μοναδικός λόγος για την τροφοδότηση της αρχαίας κινεζικής κλωστοϋφαντουργίας και συνεχίζει να το κάνει ακόμη και σήμερα ― όχι μόνο στην Κίνα αλλά και σε πολλές άλλες ασιατικές χώρες.
Το δέντρο εισήχθη στη Βόρεια Αμερική για τον ίδιο λόγο ― για να παρέχει μια φυσική πηγή τροφής για μια πιθανή βιομηχανία μεταξοσκώληκα. Αν και η προοριζόμενη βιομηχανία δεν πραγματοποίησε ποτέ τις δυνατότητές της στη χώρα, το δέντρο με τα χαριτωμένα κλαδιά που διαδόθηκαν έγινε μια εξαιρετική εναλλακτική λύση για την καρποφορία μουριών, ειδικά για τις χρήσεις τοπίου. Στην πραγματικότητα, η άκαρπη ποικιλία της μουριάς είναι μια προτιμώμενη επιλογή σε σύγκριση με την καρποφόρα ποικιλία για δύο βασικούς λόγους: ένας, δεν σκουπίζει το έδαφος με πεσμένα μούρα, τα οποία έχουν την τάση να λεκιάζουν το έδαφος και δύο, τα πεσμένα μούρα δεν τρώγονται και οι σπόροι εκταμιεύονται από πουλιά, προκαλώντας έτσι το δέντρο να γίνει επεμβατικό είδος.
Λεπτομέριες
Το άκαρπο μουριά αναπτύσσει ένα πολύ πυκνό και στρογγυλό στέμμα, και το ίδιο το δέντρο θα μπορούσε να αυξηθεί σε ύψος 20-60 πόδια, με κορμό που μπορεί να έχει πλάτος 45 πόδια. Το αποτέλεσμα είναι ότι, παρέχει ένα βαθύ και σκιερό φύλλωμα και κάνει μια υπέροχη προσθήκη σε οποιοδήποτε τοπίο. Ορισμένες ποικιλίες σε αυτήν την ποικιλία έχουν μια γοητευτική εμφάνιση ενός γιγαντιαίου αναρριχητικού φυτού. Τα νεαρά κλαδιά μπορεί να έχουν μια πορτοκαλί απόχρωση, η οποία χάνεται καθώς ωριμάζει το δέντρο. Αν και το δέντρο είναι φυλλοβόλο σε εύκρατες περιοχές, όταν καλλιεργείται σε τροπικό κλίμα, μπορεί επίσης να είναι αειθαλές.
Αν και ένα ψηλό δέντρο, η άκαρπη ποικιλία μπορεί να διαμορφωθεί έτσι ώστε να έχει κεντρικό ηγέτη με κοντό, ανθεκτικό κορμό και στέμμα από πλευρικά κλαδιά.
Το άκαρπο μουριά σε έναν τομέα
Σε νεαρούς βλαστούς, τα φύλλα του δέντρου μεγαλώνουν έως 30 εκατοστά και είναι περίπλοκα, στρογγυλά λοβωτά. Σε παλαιότερα δέντρα, τα φύλλα έχουν μήκος 5-15 εκατοστά και έχουν ατέλειες, σχήμα καρδιάς στη βάση, με οδοντωτές άκρες που στενεύουν σε μια λεπτή άκρη.
Τα φύλλα της μουριάς
Πώς να μεγαλώσετε μια μουριά χωρίς καρπούς
Φροντίδα δέντρων:
Αυτό το δέντρο μπορεί εύκολα να πολλαπλασιαστεί μέσω μοσχευμάτων από νεαρό ξύλο ή ακόμη και ώριμο ξύλο. Είναι γρήγοροι καλλιεργητές και μη ιδιότροποι. Τα πηγαίνουν καλά στα περισσότερα εδάφη, αλλά προτιμούν ένα έδαφος με pH 6,1 έως 6,5. Ωστόσο, είναι καλύτερο να αποφεύγετε τα βαριά αργιλώδη εδάφη. Αυτά τα δέντρα χρειάζονται πλήρη ή μερική ηλιοφάνεια και έχει παρατηρηθεί ότι δεν μεγαλώνουν κατά το ήμισυ. Η άκαρπη μουριά μου αρέσει να ποτίζεται καλά, αλλά ανθεκτική στην ξηρασία θα ανέχεται επίσης ξηρά ξόρκια.
Ρίζες δέντρων:
Αυτές οι ρίζες μουριάς είναι ρηχές και πλευρικές και δεν έχουν βαθιά εμβέλεια. Αυτό προκαλεί πρόβλημα επειδή οι ρίζες έχουν μια φυσική τάση να κατευθύνονται προς μια πηγή νερού, και ως πλευρικές ρίζες, αυτές σίγουρα θα προσπαθήσουν να εισέλθουν σε λύματα και άλλους σωλήνες νερού, κυρίως σπάζοντάς τις. Γι 'αυτό είναι απαραίτητο να επιλέξετε έναν ιστότοπο με προσοχή. Για καθιερωμένα δέντρα, γενικά συνιστάται ένα ριζικό δαμάσκηνο. Λάβετε επαγγελματική βοήθεια για να εξετάσετε το ριζικό σύστημα της μουριάς και να αποκόψετε τις ανεπιθύμητες ρίζες. Είναι απαραίτητο να προσληφθούν επαγγελματίες, διότι το λάθος κόψιμο θα μπορούσε να προκαλέσει το δέντρο να πεθάνει.
Κιτρίνισμα των φύλλων:
Για να βεβαιωθείτε ότι η πλούσια βλάστηση του μουριά δεν κιτρινίζει, προσέξτε τον μύκητα που μολύνει γενικά την κάτω πλευρά των φύλλων και την ποσότητα νερού που δίνεται στο δέντρο. Οι ποικίλες ασθένειες χωρίς καρπούς μουριάς που προσβάλλουν αυτό το δέντρο περιλαμβάνουν κηλίδα φύλλων μουριάς που επηρεάζουν τα φύλλα, και σήψη από βαμβάκι που βγαίνει στις ρίζες, που θα οδηγήσει σε κιτρίνισμα των φύλλων. Και οι δύο αυτές ασθένειες μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν και η σήψη των ριζών είναι λίγο δύσκολο να συγκρατηθεί. Η μη παροχή αρκετού νερού στο φυτό είναι μια άλλη αιτία για το κιτρίνισμα των φύλλων. Οι ρίζες αυτού του δέντρου είναι ρηχές και τείνουν να στεγνώνουν γρήγορα, άρα πάντα νερό βαθιά και τακτικά.
Κλάδεμα:
Κλαδεύετε πάντα την άκαρπη μουριά αφού αδειάσει τα φύλλα της. Μια τεχνική κλαδέματος δέντρων pollard εφαρμόζεται ειδικά για αυτήν την ποικιλία. Δεδομένου ότι η ιδέα είναι να διατηρηθεί ένας κοντός, ανθεκτικός κορμός, αυτή η μέθοδος ενθαρρύνει έντονη, φυλλώδη, πλευρική ανάπτυξη διακλαδώσεων κοντά στον κορμό του δέντρου. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος πρέπει να εφαρμοστεί όταν το δέντρο είναι νεαρό, καθώς τα καθιερωμένα δέντρα μπορεί να υποστούν ζημιά στη διαδικασία. Σε αυτήν τη μέθοδο, τα περισσότερα από τα κλαδιά που απέχουν 1 έως 2 ίντσες από το κύριο στέλεχος (προοριζόμενος κορμός) αποκόπτονται, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πλευρικά βλαστοί σε κοντινή απόσταση. Κλαδέψτε οποιοδήποτε άλλο κλαδί που μπορεί να αναπτυχθεί μακρύτερα κάτω ή από τον κορμό. Εάν δεν θέλετε να ακολουθήσετε αυτήν τη μέθοδο, δώστε στο δέντρο σας ένα συνολικό δαμάσκηνο το φθινόπωρο και κόψτε όλα τα κλαδιά που είναι εκτός σχήματος, έχουν υποστεί ζημιά, πάσχουν ή σπασμένα.
Το μόνο πρόβλημα με το άκαρπο μουριά είναι η εξαιρετικά γρήγορη ανάπτυξή του, οι ρηχές πλευρικές ρίζες και η ανάγκη άφθονου νερού, αλλά αν μπορείτε να τα πλησιάσετε, θα σας γοητευτεί με ένα όμορφα διαμορφωμένο, παχύ και σκιερό δέντρο που κοσμεί το τοπίο σας .
