Ένα από τα πιο ισχυρά και επικίνδυνα παράσιτα στη Γη, το κλειδί για τον έλεγχο του πληθυσμού των αφιδών, βρίσκεται στη μελέτη του κύκλου ζωής τους.
Εάν κάνετε μια λίστα με τα χειρότερα παράσιτα παγκοσμίως, τότε οι αφίδες σίγουρα θα συμπεριληφθούν εκεί. Σε αυτό το άρθρο, θα βρείτε γεγονότα για αυτά τα διαβόητα παράσιτα και επίσης πληροφορίες για τον κύκλο ζωής τους.
Τι είναι οι αφίδες;
Είναι ένα σύνολο περίπου 4.400 ειδών εντόμων που τρέφονται με φυτά. Ανήκουν στην υπερ-οικογένεια γνωστή ως «Αφίδη«Και ταξινομούνται σε δέκα οικογένειες. Είναι γνωστοί ως μερικά από τα πιο καταστροφικά παράσιτα παγκοσμίως, τα οποία μπορούν να καταστρέψουν τις καλλιέργειες σε μεγάλη κλίμακα.
Ποικίλλουν σε μήκος, από ένα χιλιοστό σε εκατοστό, έχουν χαρακτηριστικά σώματος, τα οποία έχουν προσαρμοστεί για να προέρχονται από τη διατροφή των φυτών. Είναι οι μόνοι οργανισμοί στο ζωικό βασίλειο που έχουν την ικανότητα να παράγουν καροτενοειδή, έναν τύπο χρωστικής που βρίσκεται συνήθως στα φυτά. Ορισμένα είδη τρέφονται μόνο με συγκεκριμένα φυτά, ενώ άλλα τρέφονται με πολλά.
Τρέφονται με το χυμό που προέρχεται από τα φλοιοφόρα αγγεία ενός φυτού. Το υπερβολικό χυμό που καταναλώνεται απεκκρίνεται ως «μέλι», το οποίο είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες. Μερικά μυρμήγκια «καλλιεργούν» αφίδες προστατεύοντάς τα, ενώ τρέφονται με φυτά, και αρμέγουν το μέλι τους.
Βιότοπο
Τα είδη αφίδων απαντώνται σε όλο τον κόσμο και ειδικά σε όλες τις εύκρατες περιοχές. Η ποικιλία των ειδών είναι υψηλότερη σε εύκρατες περιοχές, σε σύγκριση με τις τροπικές περιοχές. Μεταναστεύουν σε μεγάλες αποστάσεις.
Διάρκεια ζωής
Η διάρκεια ζωής των ειδών αφίδων είναι μόνο περίπου 20 έως 40 ημέρες. Το υψηλό ποσοστό αναπαραγωγής τους αντισταθμίζει τη μικρή διάρκεια ζωής και διατηρεί τον πληθυσμό τους.
Αγαπημένα φυτά διατροφής
Τρέφονται με μια ποικιλία φυτικών ειδών, που κυμαίνονται από ζαχαροκάλαμο, παπάγια, αραχίδες έως κερασιές, πράσινο ροδάκινο και άλλα φυτά που βρίσκονται σε εύκρατες περιοχές του κόσμου.
Γενικός κύκλος ζωής
Ο κύκλος ζωής διαφόρων ειδών αφίδων ποικίλλει ευρέως. Η αναπαραγωγή αφορά σεξουαλική και σεξουαλική αναπαραγωγή. Ακολουθεί μια σύντομη χρονολογική επισκόπηση.
Εκκόλαψη αυγών την άνοιξη και το καλοκαίρι
Ο κύκλος ζωής τους ξεκινά με την εκκόλαψη αυγών σε ένα φυτό ξενιστή στις αρχές της άνοιξης. Όλα τα αυγά που εκκολάπτονται παράγουν προνύμφες αφίδης. Όλοι τους αναπτύσσονται σε θηλυκά χωρίς φτερά, που καταβροχθίζουν το φυτό ξενιστή για τροφή.
Τα θηλυκά αναπαράγουν άσεξα, δημιουργώντας κλώνους
Μετά από συνεχή σίτιση για επτά έως δέκα ημέρες, τα θηλυκά ωριμάζουν και αναπαράγονται άσεξα, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται κυκλική παρθενογένεση. Τα ώριμα θηλυκά χωρίς πτέρυγα γεννούν περίπου πέντε έως δέκα κλώνους, κάθε μέρα.
Αυτά είναι ακριβή αντίγραφα των αρχικών αφίδων χωρίς φτερά. Αυτοί οι κλώνοι ωριμάζουν πολύ γρήγορα, τροφοδοτούν και δημιουργούν περισσότερους κλώνους. Τελικά, δημιουργείται ένα σμήνος στο φυτό ξενιστή, μέσω αυτής της εκθετικής αναπαραγωγής.
Μετανάστευση και συνεχής αναπαραγωγή
Μόλις καταβροχθίσουν ένα φυτό ξενιστή, αναπτύσσουν φτερά και μεταναστεύουν σε ένα φυτό ξενιστή άλλου είδους παρασύροντας στον άνεμο, καθώς δεν μπορούν να πετάξουν. Ο ασεξουαλικός κύκλος αναπαραγωγής ή κλωνοποίησης συνεχίζεται στον νέο οικοδεσπότη και αυτό συνεχίζεται όλο το καλοκαίρι.
Αναπαραγωγή μέσω σεξουαλικής αναπαραγωγής το φθινόπωρο και το χειμώνα
Όταν πλησιάζει η πτώση, καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν, μερικές από τις γυναικείες αφίδες μετατρέπονται σε άνδρες και αρχίζει η σεξουαλική αναπαραγωγή. Τα θηλυκά γεννούν αυγά που εκκολάπτονται στα φυτά για να ολοκληρώσουν τον κύκλο και να τον ξεκινήσουν ξανά. Η περίοδος επώασης για τα αυγά είναι 7-8 ημέρες στα περισσότερα είδη. Σε ορισμένα θερμότερα κλίματα, η σεξουαλική αναπαραγωγή δεν μπορεί ποτέ να συμβεί και συνεχίζουν να αναπαράγονται άσεξ.
Το κλειδί για τον έλεγχο αυτών των παρασίτων έγκειται στα μέτρα που λαμβάνονται για τη διακοπή ή την αναστολή του κύκλου ζωής τους και τη ρύθμιση της ανάπτυξής τους. Ωστόσο, η πλήρης εξόντωσή τους θα δημιουργήσει διαταραχές στη φυσική ισορροπία που διατηρείται στη φύση και στην τροφική πυραμίδα. Η ζωτικότητα και η επιτυχία αυτών των ειδών έγκειται στον υψηλό αριθμό αναπαραγωγής και την προσαρμογή τους σε διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες.
