Η προσπάθεια αναγνώρισης των δέντρων είναι ένας καλός τρόπος για να έρθετε σε επαφή με τη φύση. Σε αυτό το άρθρο, σας έχουμε δώσει συμβουλές για τον εντοπισμό διαφορετικών τύπων μουριών, κάτι που δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται.
Εγγενής στις θερμές εύκρατες και υποτροπικές περιοχές της Ασίας, της Αμερικής, της Αφρικής και της Ευρώπης, η μουριά είναι ένα γένος 10-16 ειδών φυλλοβόλων δέντρων. Το ταξινομικό όνομα αυτού του γένους είναι Μόρος. Μαζί με γενικές πληροφορίες, έχω αναφέρει επίσης ορισμένα από τα είδη για να διευκολύνουν την εύκολη κατανόηση για διάφορους τύπους μουριών.
Περιγραφή
Όλα τα είδη μουριάς είναι φυλλοβόλα δέντρα διαφόρων μεγεθών, ύψους περίπου 30 έως 85 ποδιών. Ως νεαρά δέντρα, μεγαλώνουν και εγκαθίστανται πολύ γρήγορα. Αλλά μετά από λίγα χρόνια, η ανάπτυξη επιβραδύνεται δραστικά. Τα φύλλα αυτού του δέντρου είναι μεγάλα, απλά, εναρμονισμένα, λοβωτά και οδοντωτά στο περιθώριο. Η μουριά καλλιεργείται για τα φρούτα της, και καθώς κάθε είδος αποδίδει φρούτα με ξεχωριστή γεύση και γεύση, χρησιμοποιείται ευρέως για την παρασκευή πίτας, τάρτας, κρασιών, καλυμμάτων κέικ και καρδιών. Μπορεί επίσης να καταναλωθεί σε φρέσκια ή αποξηραμένη μορφή. Αυτά τα δέντρα είναι είτε διοισικά (που έχουν τα αρσενικά και τα θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα σε διαφορετικά δέντρα) ή τα μονοκεντρικά (που έχουν τα αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα στο ίδιο δέντρο). Όταν τα νέα φύλλα αναπτύσσονται την άνοιξη, τα μακριά αρσενικά σμήνη και οι στρογγυλές γυναικείες συστάδες λουλουδιών φέρονται χωριστά σε μικρές, λεπτές, δυσδιάκριτες αιχμές. Τα θηλυκά άνθη επικονιάζονται από τον αέρα, εκτός από ορισμένες ποικιλίες. Ο καρπός που φέρεται από αυτό το δέντρο, όπως το βατόμουρο, είναι ένα συνολικό φρούτο και αποτελείται από πολλαπλούς μεμονωμένους καρπούς. Μόλις τα λουλούδια γονιμοποιηθούν, αρχίζουν να διογκώνονται και συγκεντρώνονται όταν ωριμάσουν για να μοιάζουν με ένα μεμονωμένο κουτάλι. Τα παρακάτω είναι μερικοί τύποι μουριών.
Κόκκινη μουριά
Βοτανικά γνωστό ως Morus rubra, η κόκκινη μουριά συνήθως μεγαλώνει μέχρι 70 πόδια και μπορεί να αποδώσει καλά φρούτα για 70-75 χρόνια, ανάλογα με την κατάστασή της. Τα φύλλα αυτής της ποικιλίας είναι συχνά μεγαλύτερα από αυτά των άλλων ειδών, με αμβλύ δόντια και λοβούς. Η άνω πλευρά τους είναι τραχιά, ενώ η κάτω πλευρά είναι τριχωτή. Τα φρούτα έχουν συνήθως βαθύ κόκκινο χρώμα. Η κόκκινη μουριά προέρχεται από τις ανατολικές ΗΠΑ.
Λευκή μουριά
Η λευκή μουριά είναι βοτανικά γνωστή ως Μόρος Άλμπα, και εισήχθη από την πατρίδα της Κίνας κατά τους πρώτους αποικιακούς χρόνους για την καλλιέργεια μεταξοσκώληκα. Τα φύλλα αυτού του δέντρου είναι λεπτά, γυαλιστερά και πολύ ανοιχτό πράσινο (σχεδόν λευκό, εξ ου και το όνομα) στο χρώμα. Τα φύλλα μπορούν να είναι λοβωτά ή χωρίς λοβούς. Φέρουν γλυκά φρούτα σε λευκό, ροζ ή μαύρο χρώμα.
Κινεζική μουριά
Εγγενής στην Κίνα, αυτή η ποικιλία μουριάς είναι περισσότερο ένας μεγάλος θάμνος απ 'ότι ένα δέντρο. Είναι επιστημονικά γνωστό με το όνομα Morus australis. Μπορεί να αναπτυχθεί έως και 30 πόδια και να απλωθεί 20 πόδια. Τα κλαδιά του είναι στριμμένα και φέρουν μεγάλα λαμπερά φύλλα. Ως νεαρό φυτό, χρειάζεται άφθονη φροντίδα όσον αφορά το πότισμα, τη λίπανση και την υποστήριξη του στοιχήματος. Οι καρποί που φέρει αυτή η ποικιλία μπορεί να έχουν ροζ ή μοβ χρώμα. Καθώς μπορεί να προσθέσει μια ενδιαφέρουσα πινελιά στο τοπίο, έχουν αναπτυχθεί μερικές άκαρπες ποικιλίες σε αυτό το είδος.
Οι άνθρωποι που έχουν βασικές γνώσεις για το φυτικό βασίλειο μπορούν να αναγνωρίσουν τα δέντρα πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλα. Τα φρούτα μουριάς, σε αντίθεση με άλλα μούρα, μπορούν να απολαμβάνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς ωριμάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το χρώμα του φρούτου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του τύπου του δέντρου. Οι μουριές μπορούν να εκπαιδευτούν και να διαμορφωθούν ώστε να φαίνονται πιο θαμνώδεις ή σαν ένα μικρό δέντρο και φαίνονται όμορφα όταν βρίσκονται σε πλήρη άνθιση με κόκκινα, λευκά, ροζ ή μαύρα κρεμαστά στα κλαδιά τους.
