Αυτό το άρθρο εξηγεί λεπτομερώς διάφορα είδη λιπασμάτων και τις χρήσεις τους σχετικά με την παροχή θρεπτικών συστατικών στα φυτά και τη διατήρηση της ποιότητας του εδάφους.
Τα λιπάσματα είναι σύνθετες χημικές ενώσεις που είναι απαραίτητες για τη σωστή ανάπτυξη και ανάπτυξη των φυτών. Προστίθενται είτε στο χώμα είτε εφαρμόζονται στα φύλλα των φυτών σε υγροποιημένη μορφή. Μπορούν να ταξινομηθούν ευρέως σε δύο τύπους - οργανικά και ανόργανα λιπάσματα. Τα οργανικά λιπάσματα περιλαμβάνουν - κοπριά αγελάδας, πράσινη κοπριά, οργανικό λίπασμα κ.λπ. Τα ανόργανα είναι χημικές ουσίες που παρασκευάζονται ειδικά για να ταιριάζουν σε έναν συγκεκριμένο σκοπό. Είναι επίσης γνωστά ως χημικά λιπάσματα και είναι συνήθως διαθέσιμα σε σκόνη και κοκκώδη εμφάνιση. Μερικά από αυτά κατασκευάζονται επίσης με τη μορφή υγρού.
Τα λιπάσματα προμηθεύουν κυρίως τρία κύρια θρεπτικά συστατικά στο έδαφος. Είναι - Άζωτο (Ν), Φώσφορος (Ρ) και Κάλιο (Κ). Ως εκ τούτου, αναφέρονται συνήθως ως λιπάσματα NPK.
Λιπάσματα με περιεκτικότητα σε άζωτο
Σε κάθε έναν από αυτούς τους τύπους, το άζωτο που υπάρχει σε αυτά συνδυάζεται με άλλα στοιχεία με συγκεκριμένο τρόπο.
Ουρία
Κατά την εφαρμογή αυτού του τύπου, το άζωτο που υπάρχει σε αυτό μετατρέπεται σε αμμωνία. Διαλύεται εύκολα στο νερό και είναι ικανό να δείξει γρήγορα αποτελέσματα. Βρίσκεται σε μορφή κόκκων ή σφαιριδίων και έχει λευκό χρώμα. Λόγω της τάσης του να απορροφά υγρασία από τον αέρα, συχνά επικαλύπτεται με ένα λεπτό στρώμα μη υγροσκοπικού υλικού. Κανονικά, εφαρμόζεται κατά το χρόνο σποράς. Ωστόσο, πρέπει να προσέξετε ότι δεν έρχεται σε επαφή με τους σπόρους.
Οργανικά λιπάσματα με περιεκτικότητα σε άζωτο
Τα γεύματα αίματος, τα κέικ λαδιού και η κοπριά ψαριών είναι μερικά παραδείγματα αυτού του τύπου. Το άζωτο που υπάρχει σε αυτά πρέπει να μετατραπεί σε χρησιμοποιήσιμη μορφή μέσω βακτηριακής δράσης. Είναι μια αργή διαδικασία, και ως εκ τούτου χρησιμοποιείται μαζί με μερικά λιπάσματα γρήγορης δράσης. Το πλεονέκτημα αυτών των παραδειγμάτων είναι ότι περιέχουν επίσης ορισμένα άλλα στοιχεία, τα οποία απαιτούνται από τα φυτά. Για παράδειγμα, τα κέικ λαδιού έχουν ίχνη φωσφόρου και ποτάσας, καθώς και οργανικής ύλης σε μεγάλες ποσότητες.
Λιπάσματα με περιεκτικότητα σε φωσφόρο
Το κύριο συστατικό των λιπασμάτων φωσφόρου είναι είτε φυσικά απαντώμενα είτε τεχνητά συντεθειμένα φωσφορικά άλατα. Παρακάτω περιγράφονται δύο παραδείγματα:
Οστεάλευρα
Υπάρχουν δύο είδη αυτού του τύπου λιπάσματος - ακατέργαστο και ατμό. Το ωμό οστεάλευρο περιέχει φώσφορο και λίγο άζωτο και είναι αδιάλυτο στο νερό. Από την άλλη πλευρά, το άζωτο απουσιάζει στο αλεύρι οστού στον ατμό λόγω του ατμού υψηλής πίεσης. Είναι αρκετά εύθραυστο, μπορεί να αλεσθεί σε σκόνη και είναι καλό για εκείνα τα εδάφη που είναι όξινα στη φύση. Εφαρμόζεται στο έδαφος είτε κατά τη σπορά είτε λίγες μέρες πριν.
Υπερφωσφορικό
Σε αυτόν τον τύπο, ο φωσφόρος υπάρχει με τη μορφή φωσφορικού οξέος. Με βάση τη διαδικασία κατασκευής, το υπερφωσφορικό έχει τρεις διαφορετικούς βαθμούς - μονό, τριπλό και ασβέστιο. Όταν προστίθεται στο έδαφος, το οξύ αλλάζει σε υδατοδιαλυτό φωσφορικό άλας. Αυτή η ένωση είναι κατάλληλη για όλους τους τύπους εδάφους και χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της σποράς ή της μεταμόσχευσης.
Λιπάσματα με περιεκτικότητα σε κάλιο
Οι δύο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες ποικιλίες λιπασμάτων καλίου είναι - θειικό κάλιο και θειικό άλας ποτάσας. Και τα δύο είναι πολύ διαλυτά στο νερό και προστίθενται πριν ή κατά τη διάρκεια της σποράς. Είναι καλά για αμμώδη εδάφη και χρησιμοποιούνται για συγκεκριμένες καλλιέργειες όπως τσίλι, πατάτες, οπωροφόρα δέντρα κ.λπ. Αυτά τα λιπάσματα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο εάν η περιεκτικότητα σε κάλιο του εδάφους είναι ανεπαρκής.
Το βασικό πλεονέκτημα των ανόργανων λιπασμάτων σε σύγκριση με τα οργανικά είναι ότι είναι πολύ λιγότερο ογκώδη. Ως αποτέλεσμα, γίνεται πιο εύκολο για τα φυτά να τα μεταφέρουν από το έδαφος στα διάφορα μέρη του. Από την άλλη πλευρά, το ανάποδα των οργανικών λιπασμάτων είναι ότι δεν αναμιγνύονται με τα υπόγεια ύδατα και δεν προκαλούν ρύπανση των υδάτων, ούτε επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη των γύρω φυτών.
